Sustainable Agrotourism Management Model based on Sufficiency Economic and Local Way of Life in The Pranburi River Basin

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อสำรวจและประเมินศักยภาพทรัพยากรการท่องเที่ยว ค้นหากิจกรรมและสร้างเส้นทาง การท่องเที่ยว และวิเคราะห์และกำหนดรูปแบบการจัดการการท่องเที่ยวเชิงเกษตรอย่างยั่งยืน บนฐานปรัชญาเศรษฐกิจ พอเพียงและวิถีชุมชนลุ่มแม่น้ำปราณบุรี โดยใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ ร่วมกับวิธีการวิจัยเชิงปริมาณ ซึ่งมีการดำเนินงานวิจัย 3 ขั้นตอนคือ ขั้นการสำรวจ เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ (Survey Research) ได้แก่ สภาพทั่วไปของพื้นที่ศึกษา และเลือกชุมชน นำร่อง เพื่อบริหารจัดการการท่องเที่ยวเชิงเกษตรอย่างยั่งยืนบนฐานปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงและวิถีชุมชนลุ่มแม่น้ำปราณบุรี ขั้นตอนที่ 2 ขั้นการพัฒนา เป็นการวิจัยและพัฒนา (Research and Development) โดยทำการค้นหากิจกรรม การกำหนด เส้นทาง และการออกแบบระบบสื่อความหมายการท่องเที่ยวเชิงเกษตรอย่างยั่งยืนบนฐานปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงและวิถีชุมชน ลุ่มแม่น้ำปราณบุรี ขั้นตอนที่ 3 ขั้นประเมินผลและสรุปผล เป็นการวิเคราะห์ และกำหนดรูปแบบการจัดการการท่องเที่ยว เชิงเกษตร และการวิจัยเชิงประเมินผล (Evaluation Research) เพื่อตรวจสอบประสิทธิภาพและความเหมาะสมของรูปแบบ จากนั้นประเมินความพึงพอใจของสมาชิกแกนนาชุมชนต่อรูปแบบ แล้วสรุปผลการศึกษารูปแบบการจัดการการท่องเที่ยว เชิงเกษตรอย่างยั่งยืนบนฐานปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงและวิถีชุมชนลุ่มแม่น้ำปราณบุรี ผลการวิจัยพบว่า ทรัพยากรการท่องเที่ยวเชิงเกษตรในพื้นที่ลุ่มแม่น้ำปราณบุรีมีศักยภาพเพียงพอ สามารถรองรับ การจัดการการท่องเที่ยวเชิงเกษตรอย่างยั่งยืนบนฐานปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงและวิถีชุมชนลุ่มแม่น้ำปราณบุรีได้ เนื่องจาก มีความหลากหลาย และเหมาะสมกับการท่องเที่ยวเชิงเกษตร และมีกิจกรรมและเส้นทางการท่องเที่ยวเชิงเกษตรที่น่าสนใจ สามารถนำมาสร้างรูปแบบการจัดการท่องเที่ยวเชิงเกษตรอย่างยั่งยืนบนฐานปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงและวิถีชุมชนลุ่มแม่น้ำ ปราณบุรี โดยมีองค์ประกอบสำคัญ 5 ประการ คือ ทรัพยากรการท่องเที่ยวเชิงเกษตรที่หลากหลาย ความพร้อมของชุมชน ในการรองรับการท่องเที่ยวเชิงเกษตร การน้อมนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้ในชีวิตประจำวัน การมีวิถีวัฒนธรรม ที่น่าสนใจของชุมชน และการมีส่วนร่วมของคนในชุมชนและองค์กรท้องถิ่น และจากการเพื่อวิเคราะห์และกำหนดรูปแบบ การจัดการการท่องเที่ยวเชิงเกษตรอย่างยั่งยืน บนฐานปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงและวิถีชุมชนลุ่มแม่น้ำปราณบุรี พบว่า รูปแบบการจัดการการท่องเที่ยวเชิงเกษตรที่ได้มีความยืดหยุ่นสูงแต่ยังขาดประสิทธิภาพในการบริหารจัดการ แต่รูปแบบ ดังกล่าวสามารถนาไปใช้กับชุมชนอื่นๆ ได้ รวมทั้งเมื่อทำการประเมินรูปแบบโดยผู้เชี่ยวชาญด้านการจัดการท่องเที่ยว เชิงเกษตร ผู้เชี่ยวชาญด้านการพัฒนาชุมชนอย่างมีส่วนร่วม และผู้เชี่ยวชาญด้านแนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง จำนวน 3 ท่าน เห็นชอบกับรูปแบบในระดับมาก (xˉ = 4.11) และแกนนำชุมชนในลุ่มแม่น้ำปราณบุรี ซึ่งเป็นตัวแทนจาก 10 ตำบล ตำบลละ 10 คน รวม 100 คน มีผลการประเมินความพึงพอใจ ในระดับมาก เช่นกัน (xˉ = 4.17)